Οικτίρω..τι τρομερή λέξη
Πόσο δάκρυ , πόνο , αίμα , ιδρώτα στάζει...
Οικτίρω..
Σε σιχαίνομαι σαν λέξη... δεν θα σε ξαναπιώ.

Τάχατες γιατί τα έχουν??

Οι άνθρωποι το πιο συχνά
δεν ξέρουν τι να κάνουνε τα χέρια τους
Τα δίνουν - τάχα χαιρετώντας - σ' άλλους
Τ' αφήνουνε να κρέμονται σαν αποφύσεις άνευρες
Ή - το χειρότερο - τα ρίχνουνε στις τσέπες τους
και τα ξεχνούνε
Στο μεταξύ ένα σωρό κορμιά μένουν αχάιδευτα
Ένα σωρό ποιήματα άγραφα...

Λέει ένα ποίημα του Χιόνη.....

Μήνυμα προς τους οικολόγους:

Από φίδια γεμίσαμε..αμολήστε και κάνα Άνθρωπο... 
ωρέ σεις.....

Ευχές

Από αύριο και μετά πάψετε να είστε αγενείς..
Να λέτε σε ορισμένους δυο φορές καλήμερα...και στα δυο τους πρόσωπα.

-Να σου δώσω έρωτα;
-Δώσε Mου!
-Είναι βρώμικος. .
-Δώσ’ τον μου βρωμισμένο!
-Να μαντέψω θέλω . .
-Μάντεψε.
-Θέλω να ρωτήσω ακόμη . . .
-Ρώτησε!
-Ας υποθέσουμε ότι χτυπώ …
-Θα σου ανοίξω!
-Ας υποθέσουμε ότι σε καλώ …
-Θα έρθω!
-Κι αν σε περιμένει Συμφορά;
-Στη συμφορά!
-Κι αν σε ξεγελάσω;
-Θα σε Συγχωρήσω!
-«Τραγούδα!» θα σε προστάξω . . .
-Θα τραγουδήσω!
-Κλείσε την πόρτα σου στον φίλο . . .
-Θα την κλείσω!
-Θα σου πω: σκότωσε! . .
-Θα σκοτώσω!
-Θα σου πω: πέθανε!. .
-Θα Πεθάνω!
-Κι να πνιγώ;
-Θα σε σώσω!
-Κι αν πονάς;
-Θα υπομένω!
-Κι αν άξαφνα – τοίχος;
-Θα το μεταφέρω!
-Κι αν – κόμπος;
-Θα τον κόψω!
-Κι αν εκατό κόμποι;
-Και τους εκατό!
-Να σου δώσω Έρωτα;
-Ναι..Έρωτα!
-Δεν πρόκειται!
-Γιατί;
-Γιατί δεν αγαπώ τους σκλάβους.
Robert Rozhdestvensky, Να σου δώσω έρωτα;, 1969

Το μάτι..

Το καλύτερο ξεμάτιασμα γίνεται με...πιρούνι...!!!!!

Το σ' Αγαπώ...

Το σ αγαπώ είναι μια λέξη που την λες πολλές φορές στην κόψη του ξυραφιού...
Είναι ηδονή να βάζεις την γλώσσα σου στον αιθέρα της λάμας..κι ας ματώνεις..πολλές φορές είναι ευλογία το αίμα .
Το αίμα της Αγάπης...